Één van de leukste openingen in een gesprek is de vraag: “Vouwen of proppen?” Daarop volgen: “Staand of zittend?” en “Kijken of niet kijken?” Inderdaad toiletpraat is de grootste ijsbreker voor een nieuw gesprek. Het heeft dat schunnige randje waardoor iedereen op het verkeerde been wordt gezet en daardoor wat relaxter is. Helaas geldt dit niet voor vrouwen. Volgens mij letterlijk Bullshit. Doorgaan met het lezen van “Nummer Twee”
De Open Brug
De brug stond open. De standaard variant van een slechte smoes, maar dit keer was het echt zo. Gelukkig was het mijn vrije dag en was ik op weg naar mijn filmisch ochtendritueel, dus een open brug was geen dwarsboom. Met Paradise City van Guns N’ Roses in m’n oren keek ik naar de boot die onder de brug doorging, toen ik naast mij een totaal verbaasd kindje zag. Doorgaan met het lezen van “De Open Brug”
Op Cruisecontrol
Vakantie zorgt ervoor dat je totaal uitgerust raakt. Of je nu actief gaat hiken of dagenlang blijft bakken op het strand. Je laat je tijdelijk onderdompelen in een andere cultuur. Het maakt niet uit of het de Limburgse gebakjes zijn, een Vietnamese tempel of frikandellen in Lloret de Mar. Alles om even de sleur te doorbreken en je open te zetten voor nieuwe, spannende en gezellige ervaringen. En dan heb je mensen die een cruise doen. Doorgaan met het lezen van “Op Cruisecontrol”
Meer Babyfeestjes
Daar zitten we dan met z’n alle in een kringetje. Glazen bier en wijn klinken elkaar en we babbelen af en aan. Soms komt er een schunnige grap langs en iedereen lacht. “Hallo allemaal, het is tijd voor de verassing,” roept de gastvrouw. We draaien ons allemaal om naar de grote doos in de hoek van de kamer. De deksel gaat eraf en een tiental roze ballonnen vliegen richting het plafond. “Het is een MEISJE.” Doorgaan met het lezen van “Meer Babyfeestjes”
De Zelfvervullende Drukte
Een jaar geleden heb ik al eens gezegd: “Amsterdam wordt te toeristisch.”In een tweeluik beschreef ik mijn ergernissen over de fietsende en wandelende toeristen in het centrum van Amsterdam. “Dan had je maar niet in de hoofdstad moeten gaan wonen.” Daarop kan ik alleen maar “ONZIN” zeggen. Doorgaan met het lezen van “De Zelfvervullende Drukte”
Klagen en Vuilspuien
Als kind dacht ik altijd dat klagen voor bejaarden was. Maar naarmate ik ouder word, kom ik er steeds vaker achter dat dit een klein genot is. Nu ik bijna de dertig aantik, beschik ik over een aantal totaal onredelijke ergernissen met een totaal onrealistische grondslag. Klagen is een ultieme uitlaatklep geworden.
Frankenstein’s Fiets
Een totaal leeg fietsenrek. Één van de ergste aanzichten die je kan hebben in de ochtend. Mijn fiets is, voor mij, mijn levenslijn naar de buitenwereld. Zeker in Amsterdam. Fietsen is hier heilig en het rijwiel is de Bijbel. Een leeg fietsenrek kan alleen betekenen, dat je fiets gejat is. Doorgaan met het lezen van “Frankenstein’s Fiets”
